Veel van het moderne protest is te vluchtig. Te veel intuïtie, te weinig strategie. Dat je aan de goede kant van de geschiedenis staat, ontslaat je nog niet van de plicht om kritisch te onderzoeken wat werkt. (Tufekci)
Rutger Bregman rekent af met :
1 De illusie van bewustzijn
De meeste nieuwsjunkies die zichzelf ‘politiek geëngageerd’ vinden, doen nauwelijks aan échte politiek. Ze stemmen eens in de zoveel jaar, tekenen misschien een keer een petitie, maar dat is het dan ook wel. ‘Politiek’ wordt zo gereduceerd tot een kijksport die je het best vanaf de bank kunt beoefenen. Met het opbouwen van macht – lobbyen en actievoeren, organiseren en mobiliseren – heeft het weinig te maken.
2 De illusie van goede intenties
De tweede misvatting is dat goede voornemens per definitie goede resultaten opleveren. Niets is minder waar. Kijk bijvoorbeeld naar de wereld van goede doelen, die we meestal op hun bedoelingen beoordelen en vergeten dat ze niet zo effectief zijn.
3 De illusie van puurheid
Wie de wereld wil veranderen, komt vroeg of laat voor een dilemma te staan: hoe ga je om met mensen die iets minder zuiver in de leer zijn?
4. De illusie van synergie.
Menig activist denkt dat je vast moet houden aan je hoogste idealen, maar soms moet je lager mikken om raak te schieten.
Non-conformisme is geen deugd op zich.
Dr Martin Luther King
Het gaat er niet zozeer om wat je ‘vindt’, het gaat erom wat je doet en bereikt.
Lees het artikel in: de Correspondent
Short link van dit artikel : https://wp.me/pcty64-1bX